De Amerikaanse singer-songwriter Shannon McNally werd geboren op Long Island, New York. In haar studentenjaren begon ze op te treden in clubs en bars. Haar talent werd al gauw opgemerkt en na haar afstuderen kreeg ze een contract bij Capitol Records, voor wie ze haar debuutalbum 'Jukebox Sparrows" (1997) opnam, dat pas enkele jaren later zou worden gereleased. (In de tussentijd deed ze supports voor onder andere Ryan Adams, Stevie Nicks en John Mellencamp.)  Eerder dit jaar bracht ze met "Black Irish" (zie recensie) haar achtste album uit. Haar meest ambitieuze project tot dusver, en haar curriculum in acht genomen, wil dit wel wat zeggen. Meteen is dit ook een terugkeer naar de blues-americana waarmee het allemaal begon. Dit album, is het produkt van een vruchtbare samenwerking met producer Rodney Crowell. Die had al in 2012 aangegeven haar volgende album te willen produceren van 'deze donkerogige schoonheid, die volwassen nummers schrijft, een ruige Fender Stratocaster bespeelt, en bij momenten heel erg klinkt als Jesse Mae Hemphill. Het dragen van de zorg voor haar zieke moeder, de opvoeding van haar dochter en een scheiding hebben haar genoeg inzichten geleverd voor dit laatste album "Black Irish". Het is dan ook geen verrassing dat dit album gezien wordt als McNally’s meest persoonlijke werk. Bekijk hier het gesprek dat we in Utrecht met Shannon hadden tijdens het Ramblin’ Roots Festival.

Foto © Manon Houtackers
meer foto's Manon Houtackers

.